Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία

Η Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία-3 Δεκεμβρίου- θεσπίστηκε και τηρείται παγκόσμια από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992.
Η κ. Νινέτα-υπεύθυνη του τμήματος ένταξης-συνεχίζοντας την προσπάθειά της για ευαισθητοποίηση των παιδιών σχετικά με τη διαφορετικότητα, προώθηση της συνεργασίας,αναγνώριση και αποδοχή της προσωπική τους ταυτότητας,σχεδίασε και υλοποίησε σχετικές δράσεις.Οι δράσεις θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες προκειμένου να συμμετέχουν σταδιακά και σε μικρές ομάδες,όλα τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας (64!).

 Η κ. Νινέτα μας περιγράφει τις σημερινές δραστηριότητες:

"Στην αρχή διαβάστηκε το βιβλίο «Δεν πειράζει να είσαι διαφορετικός» του Τοντ Παρ

Ακολουθεί συζήτηση σχετικά με το περιεχόμενο του βιβλίου η οποία κατευθύνεται προς το τι σημαίνει να είσαι διαφορετικός, τις ομοιότητες και διαφορές με τους άλλους, πόσο σημαντικό και ενδιαφέρον είναι να είσαι διαφορετικός.Γίνεται αναφορά στις διαφορές που «φαίνονται» περισσότερο δίνοντας έμφαση όχι τόσο σε αυτές καθαυτές αλλά στα κοινά στοιχεία όλων των παιδιών(π.χ. σε όλους αρέσουν τα παιχνίδια).

Στη συνέχεια παρουσιάζουμε στα παιδιά τη «σβούρα των μοναδικών ανθρώπων»: Όποιος γυρίζει τη σβούρα ανακοινώνει στην ομάδα γιατί είναι μοναδικός.

Μερικές απαντήσεις των παιδιών:είμαι μοναδικός γιατί έχω φίλους, πηγαίνω στη θάλασσα, με αγκαλιάζει η μαμά μου,μου αρέσει το λούνα παρκ, μπορώ να σκαρφαλώνω,έχω ότι χρειάζομαι!.....).

Ακολούθησε το παιχνίδι« στα νησιά της φιλίας όλοι χωρούν»: Τοποθετούμε 4 στεφάνια στο έδαφος. Τα παιδιά χορεύουν με συνοδεία μουσικής σε όλο το χώρο και στο σταμάτημα της μουσικής πρέπει να μπουν στα στεφάνια της φιλίας. Η οδηγία που τους δόθηκε ήταν:κανείς δεν μένει έξω από τα στεφάνια της φιλίας.Σταδιακά αφαιρούμε στεφάνια μέχρι να μείνουν μόνο 2.Σε κάθε σταμάτημα προτρέπουμε τα παιδιά να παρατηρήσουν ότι κάθε φορά βρίσκονται σε ένα στεφάνι με διαφορετική σύνθεση παιδιών και ότι,όταν συνεργάζονται κανείς δεν μένει έξω.

Τέλος παρουσιάζουμε στα παιδιά ένα παζλ και τους ρωτάμε τι θα γινόταν αν ένα κομμάτι έφευγε. Τα παιδιά παρατηρούν ότι δεν θα μπορούσαμε να δούμε όλη την εικόνα. Τότε τους παρουσιάζουμε τα κομμάτια του παζλ του σχολείου μας όπου κάθε παιδί είναι ένα κομμάτι του παζλ. Μετά από συζήτηση καταλήγουμε ότι όλα τα κομμάτια είναι σημαντικά για αυτό όλοι θα βάλουμε το δικό μας κομμάτι. Στη συνέχεια ο καθένας διαλέγει το δικό του κομμάτι το οποίο κολλάει στο παζλ του σχολείου. Τα παιδιά ζωγραφίζουν τον εαυτό τους και τον κολλούν γύρω από το παζλ του σχολείου.''