μια μικρούλα κερασιά
κάποια μερα του Φλεβάρη
λέει στην Αμυγδαλιά.
"Γιατί βιάστηκες ν΄ανθίσεις
όμορφή μου Αμυγδαλιά;
Δεν κρυώνεις,δεν παγώνεις,
δε φοβάσαι το χιονιά;"
Τον φοβάμαι η καημένη
σαν φυσάει δυνατά
και τα άσπρα μου λουλούδια
τα παγώνει ,τα μαδά.
Μα ανθίζω για να δώσω
στα μελίσσια που πονώ,
λίγο μέλι η καημένη
και τον πόνο μου ξεχνώ.
"Ανθισμένη αμυγδαλιά"Β.Βαν Γκογκ
A.Sullivan "Αμυγδαλιά"
"Μύθοι των λουλουδιών"Π.Στρατίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου